نقل است هرگاه هلال ماه رمضان در آسمان خودنمایی می‌کرد امام علی‌بن موسی‌الرضا(علیه السلام) رو به قبله می‌ایستاد دستان خود را به آسمان بلند می‌کرد و از خداوند می‌خواست آن را هلال مبارکی قرار دهد. ایشان در دعای خود توفیق روزه‌داری سلامت جسم و اطاعات از پروردگار متعال را طلب می‌کرد.
عالم آل محمد(صلی الله علیه واله) درباره فلسفه روزه نیز فرموده اند: «علّه الصوم لعرفان مسّ الجوع والعطش لیکون ذلیلاً مستکیناً مأجوراً محتسباً صابراً ویکون ذلک دلیلاً له علی شداید الآخره مع ما فیه من الانکسار له عن الشهوات واعظاً له فی العاجل دلیلاً علی الآجل لیعلم شده مبلغ ذلک من أهل الفقر والمسکنه فی الدنیا والآخره علت روزه از برای فهمیدن درد گرسنگی و تشنگی است تا بنده ذلیل و متضرع و مأجور و صابر باشد و شداید آخرت را درک کند علاوه بر این که در روزه امیال نفسانی شکسته شده و موعظه‌ای هست برای امر آخرت و آگاهی از حال اهل فقر و تنگدستی در دنیا و آخرت.» (عیون اخبار الرضا(علیه السلام) جلد دوم صفحه ۱۷۸)
همچنین در دعای شصت و یکم کتاب «صحیفه رضویه جامعه» که به همت بنیاد بین المللی فرهنگی هنری امام رضا(علیه السلام) منتشر شده درباره دعای حضرت هنگام افطار آمده است:
عنه قال: من قال عند إفطاره: «اللّهم لکَ صُمنا بتوفیقک وعلی رِزقکَ اَفطَرنا بِاَمرک فَتقبّلهُ مِنّا واغفر لنا اِنّک اَنت الغَفورُ الرّحیم» غفرالله ما دخل علی صومه من النقصان بذنوبه.
از امام رضا(علیه السلام) نقل شده که فرمودند: هر کس هنگام افطارش بگوید: «خداوندا! با توفیق تو برائت روزه گرفتیم و با دستور تو با روزی‌ات افطار کردیم پس آن را از ما بپذیر و ما را بیامرز به راستی که تو خودت بسیار آمرزنده و بسیار مهربانی» خداوند هر نقص و عیبی را که به خاطر گناهانش بر روزه او وارد شده می‌آمرزد.
این شبیه دعایی است که امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) هنگام افطار زمزمه می‌فرمود: «بِسْمِ اللّهِ اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَعَلی رِزْقِکَ اَفْطَرْنا فَتَقَبَّلْ مِنّا اِنَّکَ اَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ» خدایا برای تو روزه گرفتیم و با روزی تو افطار می‌کنیم پس از ما بپذیر که به راستی تو شنوا و دانایی.
شیعه نیوز
