مرحوم شیخ مفید در کتاب اختصاص پیام جامع آموزنده و جالبی را از حضرت رضا علیه السلام نقل می‌کند که آن بزرگوار آن پیام را به وسیله جناب عبدالعظیم حسنی به شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم السلام فرستاده اند.

دوستان گرامی توجه داشته باشند که انتظار مولایمان حضرت صاحب الزّمان علیه السلام از ما شیعیان مفاد پیامی است که جدّ بزرگوارش حضرت رضا علیه السلام برای شیعیان ابلاغ فرموده اند.

رُوِیَ عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ‏: یَا عَبْدَ الْعَظِیمِ! أَبْلِغْ عَنِّی أَوْلِیَایِیَ السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُمْ: أَنْ لَا یَجْعَلُوا لِلشَّیْطَانِ عَلَی أَنْفُسِهِمْ سَبِیلاً وَ مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِی الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ مُرْهُمْ بِالسُّکُوتِ وَ تَرْکِ الْجِدَالِ فِیمَا لَا یَعْنِیهِمْ وَ إِقْبَالِ بَعْضِهِمْ عَلَی بَعْضٍ وَ الْمُزَاوَرَةِ فَإِنَّ ذَلِکَ قُرْبَةٌ إِلَیَّ وَ لَا یَشْتَغِلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِیقِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً فَإِنِّی آلَیْتُ عَلَی نَفْسِی‏ إِنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِکَ وَ أَسْخَطَ وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَایِی دَعَوْتُ اللَّهَ لِیُعَذِّبَهُ فِی الدُّنْیَا أَشَدَّ الْعَذَابِ وَ کَانَ‏ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ وَ عَرِّفْهُمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لِمُحْسِنِهِمْ وَ تَجَاوَزَ عَنْ مُسِییِهِمْ إِلاّ مَنْ أَشْرَکَ بِهِ أَوْ آذَی وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَایِی أَوْ أَضْمَرَ لَهُ سُوءاً فَإِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ لَهُ حَتَّی یَرْجِعَ عَنْهُ فَإِنْ رَجَعَ وَ إِلَّا نَزَعَ رُوحَ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ وَ خَرَجَ عَنْ وِلَایَتِی وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ نَصِیباً فِی وِلَایَتِنَا وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ ذَلِک.(الإختصاص ص۲۴۷)

جناب عبدالعظیم حسنی از حضرت رضا علیه السلام نقل می‌کند که فرمود:

ای عبدالعظیم! سلام مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو:

در دلهای خویش برای شیطان راهی نگشایند

و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده امر کن. همچنین به آنان امر کن که به یکدیگر روی آورند و به دیدار هم روند زیرا این کار سبب تقرّب و نزدیکی آنها به من می‌شود.

به شیعیان بگو که بعضی از آنها آبروی دیگری را نبرند که من سوگند خورده ام و با خود عهد کرده ام که هر کس مرتکب چنین کاری شود و یکی از دوستانم را ناراحت و خشمگین سازد از خداوند بخواهم که او را به سخت ترین کیفر دنیوی عذاب کند و چنین فردی در آخرت نیز از زیانکاران خواهد بود.

به دوستان ما آگاهی ده که خداوند نیکو کاران آنان را مورد بخشایش خویش قرار می‌دهد و از بد کاران آنان به جز آنهایی که به او شرک ورزند می‌گذرد.

همچنین به دوستان ما آگاهی ده که اگر کسی یکی از دوستداران ما را برنجاند یا در دلش نسبت به وی قصد سویی داشته باشد خداوند وی را نمی‌آمرزد تا آن که از این نیّت باز گردد. پس اگر همچنان بر این نیّت بماند خداوند روح ایمان را از قلبش می‌برد و چنین فردی از ولایت من خارج می‌شود و از ولایت ما بهره ای نخواهد داشت و من از این لغزش ها به خداوند پناه می‌برم.



فطرت