سیستانیان، اولین خونخواهان حسین (علیه السلام)
پس از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین ـ علیه السلام ـ و یاران باوفایش وقتی این خبر در بلاد اسلامی منتشر گشت، و به کالبد بی روح جامعه، جانی تازه بخشید، اولین کسانی که این جام بیداری را سر کشیدند و فریاد غرنده و سهمگین اعتراضشان وزیدن گرفت، مردمان فهیم سیستان بودند.
«اولین قیام مردان مرد برای خونخواهی حضرت امام حسین ـ علیه السلام ـ در سیستان،»[۱] نام کتابی است که به قلم پژوهشگر و اندیشمند برجسته ی حوزه و دانشگاه حضرت حجت الاسلام والمسلمین علی دوانی(ره) به رشته تحریر درآمده است.
هسته مرکزی این کتاب را اولین قیام مردمی که برای خونخواهی امام حسین ـ علیه السلام ـ پس از قیام خونین آن حضرت در سراسر مملکت اسلامی شکل پذیرفته است تشکیل میدهد. نویسنده در این کتاب با رویکردی کاملاً تاریخی و مستند به این مسئله پرداخته است.
در بخشی از کتاب آمده است:
«سخن در این است که در تمام شهرهای اسلامی کسی یا گروهی زبان به اعتراض نگشود و برای خونخواهی جانبازان کربلا و دفاع از خاندان رسالت قیامی صورت نگرفت ــ و اگر اتفاق افتاده باشد، تاریخ ثبت نکرده است ــ جز قیام توابین در کوفه که سه سال بعد انجام گرفت و قیام مختار که باز در کوفه و پنج سال بعد روی داد. اما ببینید وقتی این خبر در همان سال به مردم رشید و با ایمان سیستان رسید چه شد؟مردمان سیستان گفتند: نه نیکو طریقتی برگرفت یزید که با فرزندان رسول الله چنین کرد. پاره ای شورش اندر گرفتند.عباد بن زیاد (والی سیستان) سیستان را به مردم آن جا سپرد و فرار را بر قرار ترجیح داد.»
علاوه براین توفیق بزرگ، سیستان، سند افتخار آمیز دیگری هم در پرونده زرین خود دارد، و آن سبّ نگفتن حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) در زمانی است که همگان بر منابر آن حضرت را سب می‌گفتند؛ و از همین روی است که سیستان را به لقب دارالولایه هم مفتخر نموده اند.
پی نوشت:
[۱]. اولین قیام مردان مرد برای خونخواهی حضرت امام حسین علیه السلام در سیستان، علی دوانی، چاپ اول، ۱۳۸۴
مهدی لک زایی
پایگاه خبری -تحلیلی اهل البیت (ابنا)
پایگاه خبری -تحلیلی اهل البیت (ابنا)
