مروری بر وقوع معجزه شق‌القمر پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم)
با این‌که برخی از علمای اسلامی در اصل معجزه شق‌القمر تشکیک کرده‌اند، ولی اکثر قریب به اتفاق علما مفسران و مورخان اسلامی آن‌را تأیید کرده و شأن نزول سوره قمر را در همین رابطه می‌دانند.
در شب چهاردهم ذی‌الحجه که قرص ماه کامل بود، تعدادی از مشرکان مکه و یا به روایتی چهارده تن از اصحاب عقبه (افرادی از اهالی یثرب در عقبه منی در مکه معظمه با پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) پیمان بسته و به طوری پنهانی با او بیعت کرده بودند) از آن حضرت درخواست معجزه کردند و به وی گفتند: هر پیامبری دارای معجزه است، معجزه شما در این شب چه می‌تواند باشد؟
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)فرمود: شما از من چه معجزه‌ای می‌خواهید؟ آنان گفتند: اگر خدا با تواست و تو در نزد او قدر و منزلتی داری، از او بخواه که قرص ماه را دو قطعه کند و آن‌دو را از هم جدا کند. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)درباره پیشنهاد آنان می‌اندیشید که جبرییل امین بر او نازل شد و عرض کرد: ای محمد! خدای سبحان به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: هر چیزی در این عالم را به فرمان تو در آوردم، هر چه از من بخواهی اجابت کنم.
آنگاه، آن حضرت سرش را به سوی آسمان بلند کرد و به ماه دستور داد که به دو نیم شود. در همان حال ماه به دو نیمه شد و معجزه الهی به وقوع پیوست. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و پیروان او به سجده رفته و خدای قادر و سبحان را شکر کردند. آنگاه به آن حضرت گفتند: آیا امکان دارد که دو نیمه ماه به هم بپیوندد و همانند سابق شود؟
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره‌ای به ماه کرد و دستور داد که به هم بپیوندند. مشرکان مکه (و یا اصحاب عقبه) بار دیگر از آن حضرت درخواست کردند که وی معجزه کرده و بالای ماه را بشکافد. آن حضرت برای اتمام حجت بر آنان باردیگر اشاره به ماه کرد و فرمان داد که در بالایش شکافی پدید آید. در همان لحظه انشقاقی پدید آمد و بالای ماه شکافته شد و معجزه شق‌القمر به‌وقوع پیوست.
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و پیروانش سجده شکر کرده و خدای سبحان را که چنین معجزه‌ای به پیامبرش عنایت کرد، سپاس گفتند. آنگاه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به ماه اشاره کرد که به حال سابقش برگردد. مشرکان و کافران که با چشم خود شاهد این معجزه الهی بودند، به عهدشان وفا نکرده و برای ایمان آوردن به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) بهانه آوردند و گفتند: ما منتظر بازگشت مسافرانمان از شام و یمن می‌مانیم، اگر آنان نیز این معجزه را دیده باشند به تو ایمان می‌آوریم و در غیر این صورت معلوم می‌شود که بر ما سحر و جادو کردی و دشمنی ما نسبت به تو افزون می‌شود.
به هر روی مشرکان با این بهانه از زیر بار عهد و پیمانشان شانه خالی کرده و به آن حضرت ایمان نیاوردند و گفتند که کار محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)، سحر و جادو بود.*
منبع: مجمع‌البیان، طبرسی، ج ۱۰-۹، ص۲۸۱. محمد جوادی مایه خبرگزاری قرانی ایران (ایکنا)
سایت شیعه نیوز
