یک شب بتاب

یک شب بتاب

یک شب بتاب، ماه شب تیره‌روی باش 
از پشت ابر جلوه کن و رو به روی باش 

قد نمازمان به تو قامت گرفته است 
ناپاکی از من است، ببار و وضوی باش 
* 
یک دم بگیر فاصله ای دل، ز مردمان 
فارغ ز شور و شر و بگوی و مگوی باش 

در ازدحام کوچه‌ی تاریک گم شدی 
دنبال خویش، در به درِ جستجوی باش 
* 
آقا من از نگاه تو شرمنده می‌شوم 
دستان من تهی است، خودت آبروی باش

مهدی آزاده