راز زندگی قرآنی

مفاهیمی چون وارد کردن قرآن در زندگی، زندگی قرآنی، الگو برداری از قرآن و ... یکی از آمال و آرزوهای مسلمانان، روشنفکران و واعظان بوده و هست. همیشه توصیه‎هایی بر این امر استوار بوده است که باید قرآن را در صحنه اصلی زندگی آورد و طبق آموزره‎های آن، الگوهایی تعریف و ارائه داد تا مسلمین بر مدار قرآن زندگی خوب و مؤمنانه‎ای داشته باشند.

این آرزو مختص هیچ یک از مذاهب نیست. همه و همه، شیعه و سنی، این نیاز مشترک را داشته‎اند و خواهند داشت.

اما چیزی که در بیرون رخ داده با این آمال و آرزوها فاصله دارد. زندگی فعلی مسلمین جهان نشان می‎دهد یا آنها سراغ قرآن نرفته‎اند یا اینکه در رفتن به سمت قرآن مرتکب خطاهای بزرگی شده‎اند. خطاهایی که هزینه‎های بزرگی برای جوامع اسلامی باقی گذاشته و حتی نسل‎های بعد را در مورد کلیت دین، با تردید مواجه کرده است؛ چه رسد به قرآن!

کلی‎گویی در ترسیم الگوها

اولین مشکل ما کلی گوئی است. کلی گوئی‎هایی که بدون استراتژی مشخص و در مقام ادعای تدوین استراتژی خود را نشان داده‎اند. اینکه بگوییم ما باید قرآنی بشویم یا اینکه بگوییم فلان فعال قرآنی و فلانی استاد می‎خواستند قرآن را وارد صحنه زندگی کنند کافی نیست. باید سؤالات، ابهامات، نقاط قوت و ضعف و نیازها کاملا مشخص بشوند.

افراد زیادی در مقام قرآن پژوه خود را معرفی کردند و جایگاه اجتماعی ویژه‎ای برای خود تعریف کردند اما نتوانستند اسلوب درست و قابل اجرایی را ارائه کنند. نوعا مطالب ارائه شده اختلاف انگیز و مبهم بودند.

ب- اختلاف نظر

اختلاف نظر در فهم آیات قرآن، امری نیست که بتوان از آن چشم پوشی کرد. این همه مفسر و اینهمه برداشت متفاوت، یک سوال ایجاد می‎کند: پس کدامیک درست هستند؟ با تکیه بر نظر کدامیک باید قرآن را وارد زندگی کرد؟

د- دکان سازی

متاسفانه نیاز شدید جامعه به الگوهای واقعی قرآنی، باعث شده است برخی برای خود دکان‎سازی کنند. با عنوان قرآن از خود اسم و رسم به جا می‎گذارند و جایگاه اجتماعی کسب می‎کنند و افرادی را به سمت خود می‎کشانند و حتی نمازجمعه‎های خانگی تشکیل می‎دهند!

تمام این‎ها آسیب‎ها و چالش‎هایی است که نشان می‎دهد برای داشتن یک زندگی قرآنی باید الگوهای روشن و دقیقی را دنبال کنیم. الگوهایی که حتما در تاریخ اسلام، ردی از آن‎ها وجود دارد. اولین رد چنین الگویی آنجایی است که قرآن را نه به تنهایی بلکه کنار عترت، مشاهده می‎کنیم. 

راز زندگی قرآنی، جایی است که بدانیم این دو در کنار هم هستند و هیچگاه از هم جدا نمی‎شوند.